Geri alınan bir sınır köyünde, Ukraynalılar Rusya’nın sivilleri taciz ettiğine dair işaretlere işaret ediyor : NPR

KOZACHA LOPAN, Ukrayna — Bu köy, Rusya’ya geçmeden önce kuzeydoğu Ukrayna’nın Kharkiv bölgesindeki son demiryolu durağıydı.

Yolcular Ukrayna grivnasını Rus rublesi ile takas edebilir, bir kahve alabilir ve bacaklarını uzatabilir.

Şimdi, gümrük direği havaya uçtu. Yüksek tavanlı tren istasyonu kurşun delikleriyle dolu. Platformun önündeki çelik paletler patlamalardan dolayı bükülmüş. Ukrayna polisi, istasyonun bodrumunda Rusların sakinleri sorguladığı bir işkence odası bulduklarını söyledi.

Tüm hayatını Kozacha Lopan’da geçiren elli sekiz yaşındaki Luda Toryanyk, yerel bir adamın hastaneye kaldırılan annesini ziyaret etmek için Ukrayna kontrolündeki bölgeye geçmeye çalıştıktan sonra birkaç gün postanenin arkasında sorguya çekildiğini söylüyor. Ve onu serbest bırakıldığında gördüğünü söylüyor.

“Gömleğini kaldırdı ve sırtı morluklarla siyah ve maviydi” diyor. “Orada bir hiç uğruna dövüldü.”

Kozacha Lopan, Rus birliklerinin Şubat ayı sonlarında Ukrayna’yı işgal ettiklerinde ele geçirdikleri ilk yerlerden biriydi. Ancak Ukrayna kuvvetleri bu ay hızlı bir karşı saldırıyla köyü ve Kharkiv bölgesinin çoğunu geri aldı. Rus birliklerinin geri çekilmesinden bu yana, Ukraynalı yetkililer rapor edilmiş kanıt bulma sivillere işkence yapıldığı iddiasıyla Ve sakinler NPR’ye yaklaşık 200 günlük Rus işgali altındaki taciz iddialarını anlattılar.

Oğlu gözaltına alındı

Toryanyk, kendi oğlunun Nisan ayında üç Rus askeri tarafından tren istasyonuna götürüldüğünü gördüğünü söyledi. Onu bırakmadan önce iki saat yağmurda titreyerek istasyonun dışında beklediğini söylüyor.

İlk başta oğlunun olayı küçümsediğini söylüyor ve annesine sadece bir yağmalamayla ilgili olarak sorgulandığını söylüyor. Onu bir sandalyeye oturttular, dedi ona, elleri bantla bağlı ve kafasına bir kapüşonlu.

Ancak kısa süre sonra olayın kendisine anlattığından çok daha kötü olduğundan ve gözaltındayken tacize uğramış olabileceğinden şüphelendi.

“Gecenin ilerleyen saatlerinde kabuslar yüzünden çığlık attığında beni üzmek istemediğini ve bu yüzden bana dövüldüğünü söylemediğini fark ettim” diyor.

Komşuların hayvanlarına bakmaya devam etti

Rus kuvvetleri işgal ettikten sonra, köyün 4.000 sakininin çoğu ya Ukrayna’nın elindeki topraklara ya da Rusya’ya kaçtı. Toryanyk, kısmen komşusunun kedilerine, köpeklerine, tavuk ve kaz sürülerine bakmayı kabul ettiği için Kozacha Lopan’da kaldığını söylüyor. Onları bırakamayacağını söylüyor. Toryanyk ayrıca ayrılmaya niyeti olmadığını belirtmek için çiçek dikti.

Çatışmalar ana caddeyi harabeye çevirdi. Bir hayalet kasaba gibi görünüyor. Sıska sokak köpekleri yanmış binaların önünde uyur. Postanenin kapısı ve pencereleri havaya uçarak açıldı. Bütün dükkanlar ve bakkallar yıkıldı.

Toryanyk, sakinlerin bahçelerinden elde edilen ürünler ve Ruslar tarafından dağıtılan yiyecek paketleri ile geçindiklerini söylüyor.

Şimdi, Ukraynalı gönüllüler temel malzemeleri dağıtmak için gelmeye başladı. Harkov şehrinden 18 yaşındaki üniversite öğrencisi Kirill Krasnikov, küçük bir hatchback’ten ekmek, su ve poşet makarna dağıtıyordu.

Krasnikov, buradaki ihtiyaçların çok büyük olduğunu söylüyor. İnsanların tıbbi malzemeye ve içme suyuna ihtiyacı var, diyor. Isınma ve yemek pişirme için kullanılan gaz hatları, savaşın ilk günlerinde hasar gördü ve hiçbir zaman tamir edilmedi. Sokaklarda elektrik hatları sarkıyor. Krasnikov, “Artık bu köyde hiç elektrik yok” diyor. “Bu çok büyük bir sorun.”

Bunun da ötesinde, Ruslarla uyumlu güçler Ukrayna’nın cep telefonu ve internet bağlantılarını kapattığı için bölge sakinlerinin bilgiye erişimi sınırlı.

Ukrayna’nın Rus kontrolüne giren diğer bölgelerinde koşullar benzer veya daha kötü.

Daha güneyde, Izium şehrinde, Ukraynalı müfettişler, Rus işgali sırasında öldürülen sivillere ait olduğuna inanılan bir ormandaki bir mezar alanından yüzlerce ceset çıkarıyorlar. İnsanlar, camları olmayan, yüksek katlı apartmanlarda yaşıyor, patlamalarla camlar uçuyor. Sakinleri açık odun ateşinde yemek pişirir. Yaklaşan kışı gazlı ısıtma olmadan karşılama konusunda endişeliler.

Ancak Kozacha Lopan’da Toryanyk, kışı gazsız ve elektriksiz yaşayabileceğini söylüyor. En önemli şeyin Rus kuvvetlerinin gitmiş olması olduğunu söylüyor.

“Gerekirse mumlarla yaşayacağız. Ama Ukraynalılar olarak kendi topraklarımızda, kendi yetkilerimizle yaşayacağız” diyor Ruslar değil. “Yeniden inşa edeceğiz. Bu büyük bir sorun değil. Her şeyi eski haline getireceğiz. Ama burada kalacağız.”