Personelsiz elçilikler, askeri boşluklar: Amerika’nın zehirli siyaseti dış ilişkilere yayılıyor

Sarsıcı bir bölünmüş ekran gerçeği bu hafta gündeme gelecek ve Amerika’nın memleketindeki siyasi işlevsizliğin ortasında uluslararası düzeydeki büyük emellerini vurgulayacak.

ABD ve Çin nüfuz için rekabet ederken, iki kabine üyesi, hayati deniz merkezleri ve nakliye yollarına sahip bir bölge olan Hint-Pasifik’e bir gezi daha yapıyor. 12. Ve sekizinci dışişleri ve savunma bakanları için oraya gezi.

Bu arada, evde, ABD’nin kötü şöhretli sert iç siyaseti, uluslararası meselelere yeni şekillerde yayılıyor – kürtaj konusundaki savaşlar ve ABD ordusundan gelen her şeyi oyalayan LGBTQ sorunları. işe alıyor Ve promosyonlardiplomatik atamalara ve yeni bir askeri bütçeye.

Yargıtay geçen yaz kürtaj erişimini sınırladıktan sonra, ordu başladı fonlama izinleri personelin seçim yanlısı durumlarda prosedürlere sahip olmasına izin vermek.

Bu, Alabama’dan Cumhuriyetçi Senatör Tommy Tuberville’i harekete geçirdi. sistematik olarak engellemeye başla Senato askeri onayları.

ABD diplomasisinde de durum aynı: Yaklaşık üç düzine ülkenin diplomasisi yok ABD büyükelçileri Cumhuriyetçi Rand Paul’un Senato’daki abluka nedeniyle COVID-19’un kökenleri.

Ayrıca güncellenmiş bir askeri bütçe Cumhuriyetçilerin Pentagon bütçesinden çıkarılmasını istedikleri yukarıda belirtilen kürtaj meselesinin yanı sıra çeşitlilik girişimleri ve cinsiyet onaylayan bakım nedeniyle durduruldu.

ABD müttefikleri hayal kırıklıklarını dile getiriyor

Tüm bunların yanı sıra, ABD Başkanı Joe Biden geçtiğimiz günlerde, dünyanın merkezindeki bir Pasifik ada ülkesine yapılacak tarihi bir ilk geziyi iptal etmek zorunda kaldı. ABD-Çin güç mücadelesi; konusunda bir Kongre krizinin ortasında Washington’a geri döndü. borç tavanı.

Bir Pasifik müttefiki geçen hafta Washington’daydı ve ABD siyasi sistemiyle ilgili geçmişte yaşadığı hayal kırıklıklarını anlatıyor ve bunun Amerika’nın dostları arasında şüphe uyandırdığını söylüyor.

Palau başkanı Surangel Whipps, bunun sürdüğünü kaydetti. sekiz yıl Kongre için kalıcı finansmanı onaylamak için güvenlik ve ekonomik pakt Demokratlar ve Cumhuriyetçiler arasında boğuşan iki ülke arasında diğer sorunlar.

Whipps, Demokrasileri Savunma Vakfı’nda toplanan bir Washington izleyicisine Palau’nun örnek bir ABD müttefiki olduğunu söyledi – bir ABD radar sahasının yanındaki bir Çin kumarhanesi planlarını engelledi ve ülkenin Huawei hücresel altyapısını söküp değiştirmek istiyor.

Ancak ABD-Palau anlaşmasının yeniden yenilenmesiyle Whipps, geçen seferkinin tekrarından kaçınmayı umduğunu söyledi.

“İlişki bu kadar önemliyse, bunu göstermelisiniz.”

“Çünkü evdeki insanlarımızın bazen korktuğu şeyin bu olduğunu düşünüyorum – bilirsiniz, ne kadar bölünmüş olduğunu görüyoruz. [Capitol] tepedir.”

Siyasi kutuplaşma o kadar da kötü değil. Sağlam tartışma, grup düşüncesi ve ilgili hatalar riskini azaltabilir ve demokrasileri dirençli kılan şeyin bir parçasıdır.

Nesiller önce, siyaset bilimciler şikayet etti karşıt sorun hakkında: ABD siyasi partileri çok benzerdi ve çok fazla anlaşıyorlardı.

Ancak iç ve dış politika arasındaki etkileşimi inceleyen birkaç akademisyen, ABD’nin sağlıklı seviyenin çok ötesine geçtiğini söylüyor.

Amerikan Üniversitesi’nde iç politika ve dış politika alanında uzman olan Jordan Tama, “Bence bu büyük bir sorun” dedi.

“Kendi ayağımıza kurşun sıkıyoruz – önemli ulusal güvenlik görevlilerini görevden almıyoruz… Bu rahatsız edici.”

Anlaşmazlıktaki dış politika yeni bir şey değil

Başka bir kutuplaşma türü, ABD’nin belirli politikalar üzerinde bir yönetimden diğerine zikzaklar çizdiğini gören dış ilişkiler konusundaki önemli anlaşmazlıkları içerir.

Örneğin, Paris iklim anlaşması, İran nükleer anlaşması ve Trans-Pasifik Ortaklığı ticaret anlaşması, Barack Obama döneminde kabul edilen ve Donald Trump döneminde iptal edilen politikalardı. Bazı durumlarda, şimdi Biden altında yenileniyorlar.

Bir uluslararası ilişkiler akademisyeni, Dışişleri Bakanı Antony Blinken’in Hint-Pasifik’e 12 gezi yapmasının ve muhtemelen 12 kez daha yapması gerektiğinin nedeninin bu olduğunu söyleyerek şaka yaptı.

Peter Trubowitz, dünyanın bu ABD dış politikası zikzaklarını takip etmeye çalışmaktan ve ülkenin mevcut pozisyonunun doğru olup olmadığını anlamaya çalışmaktan başının döndüğünü söyledi. bir sonraki seçimde hayatta kalacak.

London School of Economics’teki ABD odaklı Phelan Center’ın direktörü ve Amerikalı Trubowitz, “Amerika’nın müttefiklerinin güvence altına alınması gerekiyor” dedi.

“Güvenceye ihtiyaç duymalarının nedenlerinden biri, ABD’nin derinden kutuplaşmış olması.”

Güney Karolina’daki Clemson Üniversitesi’nde siyaset bilimci Jeffrey Peake, bunun önemli olmasının bir nedenini açıklamaya çalıştı: ABD uluslararası anlaşmalarının sıklığındaki çöküş.

Peake, İkinci Dünya Savaşı ile George W. Bush’un başkanlığı arasında, ABD Senatosu’nun onayına sunulan yılda ortalama 16 anlaşma sayar. Bu, Obama döneminde yılda dörde düştü.

Son iki başkanlık döneminde, yılda bire düştü.

Peake, bir anlaşmayı Kongre’den geçirmek zorlaştığı için, başkanların sadece kanunda yerleşik olmayan anlaşmaları imzaladığını ve bunun da bir halefinin onları basitçe iptal etmesini kolaylaştırdığını söylüyor. Örneğin, Trump’ın iklim anlaşmasıyla yaptığı gibi.

Küresel çıkarımlar

Peake’e göre bu tür eylemlerin büyük küresel etkileri var. “ABD gemide olmadan dünya iklim değişikliğini gerçekten ele almıyor.”

Ve uluslararası ilişkilerle ilgili keskin anlaşmazlıklar yeni değil. 1919’daki ünlü bir örnekte, ABD Senatosu Reddedilmiş Woodrow Wilson’ın planı Birleşmiş Milletlerin habercisi; fikir, başka bir dünya savaşı nedeniyle otuz yıl daha uykuda kaldı.

Senato daha sonra BM’nin teklifini reddetti. soykırım sözleşmesi kırk yıldır, silahların kontrolü antlaşmalar ve çeşitli iklim anlaşmaları. Oda, anlaşmazlıklar nedeniyle randevuları da sık sık engelledi.

Ancak Peake, şu anda Washington’da olanların bir dış politika anlaşmazlığı olmadığını söylüyor – bu, dış politikanın iç anlaşmazlıklara rehin alınmasıyla ilgili.

Ve üst düzey askeri ve üst düzey diplomatik onayların ayrı ablukalarını tetikledi.

Peake, “Bu, ABD tarihinde tipik olarak gördüğünüz bir şey değil,” dedi ve normal zamanlarda Alabama seçmenlerinin onayları engellediği için Tuberville’i cezalandıracağını belirtti.

Bunun yerine, ABD çok kutuplaşmış olduğu için, onu Demokratlara karşı durduğu için ödüllendirme olasılıkları daha yüksek.

Dağınık tartışmanın faydaları

ABD tarihi boyunca, biraz daha tartışmanın meselelere yardımcı olabileceği pek çok örnek var.

Örneğin 2003 yılında, Irak savaşına küçük bir muhalefet Kongrede. Ya da McCarthycilik ve 1950’lerin iki partili grup düşüncesinin kışkırttığı Kızıl Korku.

Vietnam’daki yıkıcı savaş başka bir örnektir. 1964 yılında ancak 40 dakika tartışmaKongre, Vietnam’daki askeri müdahalesini artırmak için oy kullandı – Temsilciler Meclisi’nde 416’ya karşı 0 ve Senato’da 88’e 2 oy verildi.

Trubowitz, “İki partili olmak her derde deva değil,” dedi. “Her şeyin çok fazlası kötü bir şey olabilir.”

Donald Trump’ın başkanlık geçiş ekibinde görev yapan ve uzun bir askeri ve tarih geçmişi olan bir ulusal güvenlik analisti olan Jim Carafano, doldurulmamış pozisyonların ideal olmadığını söyledi.

Carafano, rahatsızlık ve planlama sorunları yarattığını söylediği askeri boşluklar hakkında “Sorunlu” dedi, ancak zayıflatıcı olduklarını düşünmüyor. Ayrıca, ABD’nin harekete geçmesinin engellendiği acil bir dış kriz örneği olmadığını söylüyor.

“Sıkıştırıyor mu [American] dev, bilirsin, bizi Lilliputian’lara Gulliver gibi bağlıyor? Bunu görmüyorum.”

Temel görüşü: demokrasi dirençlidir.

Carafano, mevcut tıkanıklıkların eninde sonunda ortadan kalkacağını, oylama koalisyonlarının eninde sonunda dönüştürücü yeniden düzenlemelerinden birine gireceğini ve partilerin farklı görüneceğini söylüyor.

Amerikan tarihi kadar eski bir görüş.

Fransız yazar Alexis de Tocqueville, cumhuriyetin şafağında ABD’yi ziyaret ettiğinde dikkat çekti bu otokratik kural, istikrarlı görünene kadar – öyle olmayana kadar. Demokrasi, diye yazdı, dağınık görünüyor ama sağlam.

Sonra tekrar, o ayrıca yazdı demokrasilerin dış meseleleri idare etmede kötü olduğunu.

Şimdi, dünyanın en eski demokrasisi olarak tanımlanan ABD, her iki teoriyi de aynı anda test etmeye kararlı görünüyor ve hane halkı içinde bu kadar çok ağız dalaşı varken büyük yabancı zorluklarla yüzleşiyor.